دکتر غلامحسین مروستی در سال 1291 شمسی در شهر یزد چشم به جهان گشود. پدر ایشان میرزا محمد علیم مروستی در آن ایام در کسوت مدرس علوم دینی به تدریس درس خارج فقه، در حوزه علمیه یزد اشتغال داشته اند. پس از گذشت چند سال از آن زمان با توجه شروع دوران زمامداری و سلطنت رضا شاه و تشکیل عدلیه نوین ایشان به قوه قضاییه و دادگستری آن دوران پیوست و همچنان تا زمان رحلت در دادگستری اصفهان و کرمان و کاشان در سمت دادستان مشغول به کار قضاوت بوده اند.
دکتر مروستی پس از خاتمه مقدمات علوم حوزوی در مدرسه علمیه یزد در مورخه 1310 شمسی پس از هجرت به تهران و اخذ دیپلم متوسطه و موفقیت در ورود به دانشکده پزشکی دانشگاه تهران به آن دانشگاه راه یافت و به ادامه تحصیل و فراگیری علم طب در آن دانشکده همت گماشت و پس از شش سال موفق به دریافت دکترای پزشکی از دانشکده پزشکی دانشگاه تهران گردید و سپس برای ادامه تحصیلات رشته گوش و حلق و بینی را انتخاب و به ادامه تحصیل در بیمارستان امیر اعلم تحت نظر پروفسور ماکس مایر استاد سابق بیماری های گوش و حلق و بینی دانشگاه های آلمان مشغول و پس از طی مقدمات به کشور فرانسه عازم گردید.
دکتر مروستی پس از ورود به کادر علمی دانشگاه تهران با درجه استاد یاری و ریاست درمانگاه مشغول به کار و تدریس بودند تا اینکه بالاخره با زحمات و پیگیری فراوان و کار شکنی های فراوان موفق به تاسیس بخش گوش و حلق و بینی بیمارستان 1000 تختخوابی پهلوی (امام خمینی فعلی) تهران شدند و تا زمان بازنشستگی با درجه استادی ریاست بخش فوق را عهده دار بودند که خوشبختانه این بخش تا این تاریخ نیز دایر و به تربیت متخصصین و جراحان این رشته مشغول به ارائه خدمت می باشد. باعث بسی افتخار است که فارغ التحصیلان این مرکز دانشگاهی از نظر علمی شهرتی خاص دارند و از کارورزانی که در این بخش به افتخار استاد یاری نائل گردیده اند می توان از آقای دکتر علی نقی مدرسی، دکتر سعید عباس زاده، دکتر نور الدین ظهیر الاسلام، دکتر خلخالی، دکتر ابوالحسن کمره ای (فرزند آیت الله کمره ای)، دکتر قوام امامی، دکتر محمدعلی ابطحی، دکتر عباس اردکانی (پرند)، دکتر مرتضوی، دکتر سبحان، دکتر مهدی ویزائی و دکتر فضل اله معظمی نام برده و یاد کرد که برخی از آنان پس از پایان دوره تخصصی به شهرستانهای زادگاه خود مراجعت نموده و به مداوای بیماران دیار خود پرداختند.
از افتخارات دکتر مروستی جذب و آموزش دکتر محمد حسن خردپیر استاد فرهیخته و نام آشنا در این رشته بوده است که پس از بازنشستگی دکتر مروستی ریاست بخش را عهده دار و به تربیت متخصصین در این رشته ادامه داد و الحق نیز بسیار موفق و خوش نام بوده است.
از دیگر برجستگان تربیت شده توسط استاد مروستی می توان از جناب آقای دکتر حسین امامی موسس و بنیانگذار بیمارستان دی تهران نام برد.
از کارهای به یاد ماندنی استاد مروستی می توان افزودن جراحی پلاستیک (زیبایی) بینی را به جراحی گوش و حلق و بینی در بخش تحت ریاست خود در بیمارستان هزار تختخوابی نام برد که در پی آن و هنگامی که استاد عضویت شورای انتظامی در سازمان نظام پزشکی ایران عهده دار بوده با همیاری سایر همکاران خود به آن جنبه رسمیت بخشید و امروزه اکثر غریب به اتفاق اعمال جراحی زیبایی بینی در سطح کشور توسط متخصصین گوش و حلق و بینی به طور قانونی انجام می پذیرد.
ناگفته نماند که دکتر مروستی خود، آموزش جراحی زیبایی بینی را در بیمارستان های گوش و حلق و بینی رویال ناسیونال، وابسته به انستیتو گوش و حلق و بینی دانشگاه لندن تحت نظر پروفسور ماکسول الیس، پروفسور دونالد هریسون، دکتر آنتونی بول و در پاریس در بیمارستان لری بوازیه، تحت نظر دکتر ژوست، مولف کتاب تکنیک های جراحی بینی آموزش دید و برای آموزش شاگردانش در ایران این تخصص را به ارمغان آورد.
از جمله تالیفات دکتر مروستی می توان کتاب های بیماری های گوش (در 760 صفحه)، بیماری های حلق و بینی و حنجره و غدد بزاقی (در 1152 صفحه)، آزمایش سنجش شنوایی که همگی از انتشارات دانشگاه تهران که چندین بار به چاپ رسیده اند را می توان نام برد.
پس از بازنشستگی نا به هنگام استاد در رژیم گذشته، ایشان ضمن تدریس و درمان در بیمارستان شهدای تجریش خلاصه کتاب بیماری های گوش و حلق و بینی را جهت استفاده دانشجویان رشته پزشکی تالیف نمودند.
از اختراعات ایشان می توان وسیله مخصوصی جهت بیرون آوردن اجسام خارجی از مری (مانند سکه بلعیده شده) در اطفال را ذکر نمود.
در سال 1335 شمسی (بیش از نیم قزن پیش) دکتر مروستی بر آن شد که با تخریب منزل مسکونی خود واقع در خیابان نوفل لوشاتو نسبت به احداث و تاسیس بیمارستانی با استانداردهای مدرن آن روز همت گمارد، تا آن زمان بیمارستان های خصوصی که تعداد آن هم محدود بودند معمولا با تغییر کاربری آپارتمان های مسکونی دو یا سه طبقه و تبدیل آن به بیمارستان مورد استفاده جهت بستری و درمان بیماران قرار می گرفت که اکثرا هم به عنوان زایشگاه، پذیرش بیمار داشته اند ولی با اطمینان می توان گفت، بیمارستان مروستی اولین بیمارستان خصوصی بود که در هفت طبقه شامل بخش های بستری و چهار اتاق عمل جراحی، یک بخش زایشگاه (شامل اتاق زایمان و نوزادان) و بخش رادیولوژی و آزمایشگاه، تماما داراری سیستم تهویه مطبوع مرکزی مجهز به آسانسور بیماربر و تدارکات تاسیس گردید و از تاریخ تاسیس شروع به کار بدون وقفه در خدمت درمان بیماران و آماده پذیرش بیمار بوده است، بالاخره در سال 1393 شمسی پس از دریافت مجوزهای لازم و همدلی وزیر محترم وقت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی جناب استاد سید حسن قاضی زاده هاشمی و به صورت دایر با تمامی تجهیزات توسط همسر و فرزندان آن زنده یاد به دانشگاه علوم پزشکی تهران صلح گردید و در حال حاضر نیز پس از نوسازی و تجهیز مجدد با تمام ظرفیت در خدمت درمان بیماران می باشد.
خانواده دکتر غلامحسین علیم مروستی آرزو دارند که سالیان سال این بیمارستان پا بر جا و در خدمت مردم شریف ایران عزیز پایدار بماند.